چرا روایت انقلاب اسلامی و دستاوردهایش اقدامی حیاتی است؟ - مجله سرگرمی

در برابر انقلاب های اصیل همواره دو آفت بزرگ و خطرناک وجود دارد که از شدت ظهور، پنهان می نماید.

اوّل آن که نیروهای انقلاب گمان می نمایند که دستاوردهای انقلاب را همگان می دانند لذا نیازی به یادآوری آن نیست و حتی برخی برآنند که چون انقلاب در خدمت مردم بوده است پس، از آن گفتن نوعی خودخواهی انقلابیان تلقی می گردد. این اندیشه بسیار نادرست است؛ زیرا به مرور با گذشت زمان رخدادی بزرگ چون انقلاب اسلامی برای نسل های جدید به خاطره تبدیل می گردد. رویکرد خاطره گونه به رخدادها کاملاً تفاوت ماهوی با رویکرد مواجهه مستقیم با رخدادها دارد. به همین دلیل قطعاً میان نگرش یک انقلابی که در جریان انقلاب و یا دفاع مقدس نقش فعال داشته است و آن کس که این رخدادها را بسان داستانی شنیدنی از دیگران شنیده است؛ تفاوت بسیار است.

دوّم آن که چنان عمل گرایی ذهن مسئولان و انقلابیون را به خود مشغول می نماید که پرداختن به تاریخ انقلاب و نیز دستاوردهای آن را امری دست دوّم تلقی می نمایند؛ از همین رو؛ معمولاً تاریخ انقلابات را کسانی می نویسند که دل با انقلاب ندارند؛ اینان از منظر خود انقلاب را روایت می نمایند؛ روایتی که معمولاً ضعف ها را برجسته نموده و نقاط قوت را نادیده می انگارد.

از این رو؛ روایت انقلاب و دستاوردهای آن بسان نبردی دائمی برای حضور در اذهان نسل های جدید باید در نظر گرفته گردد. کوتاهی در این امر به شکستی راهبردی می انجامد. نتیجه این خطا روی کار آمدن نسلی از مسئولان است که انقلاب را فقط بهانه و مستمسکی برای نیل به قدرت می دانند و دل با آن ندارند و نیز از سوی دیگر، بدنه اجتماعی ناآگاهی پدید خواهد آمد که خود را فقط شهروند یک نظام سیاسی می داند؛ نه نظامی انقلابی که از الگوی نظام های سیاسی بوروکراتیک خارج است و با هر اقدام خود شور و شوق و آرمانی همراه دارد.

شکی نیست و تاریخ انقلابات دنیا ثابت نموده است که استحاله یک انقلاب به یک نظام بوروکراتیک بسان تمامی نظام های موجود دنیا سرانجام انقلاب و انقلابی گری خواهد بود. زیرا تبدیل انقلاب به نهادی بوروکراتیک اوّلاً آن را از خصلت جنبشی آن تهی نموده و به یک سری از نهادهای ساختاری فرو می کاهد؛

ثانیاً؛ کارگزاران آن به جای آن که خود را عاملان انقلابی یک نظام مردمی و انقلابی بدانند؛ خویشتن را چونان طبقه برگزیده ای خواهند دانست که مستحق به دست دریافت قدرت و بهره مندی از امکانات آن هستند. طبقه ای که میلوان جیلاس سیاستمدار، نظریه پرداز و نویسنده یوگسلاو آن را طبقه جدید نامیده است؛ طبقه ای که خود را اشراف جدید می دانند.

ثالثا؛ به دلیل خصلت های انقلاب ستیز تمام نظام های بوروکراتیک به مرور میراث انقلاب نیز منفی تلقی شده و از کتاب ها و اذهان توده ها پاک خواهد شد.

پس تردیدی نیست؛ وظیفه نیروهای انقلابی آنست که جنبش بزرگی برای بازشناساندن انقلاب اسلامی و دستاوردهای بزرگ آن به پا نمایند؛ زیرا آن کسی آینده را در دست دارد که گذشته را به درستی می نگارد. اگر انقلابیون انقلاب نموده و برای آن و آرمان های ارزشمندش جانفشانی نموده اند؛ عقل حکم می نماید که همآنان رسالت نگارش تاریخ و دستاوردهای آن را برعهده گرفته و انقلاب اسلامی و ارزش هایش را از نسلی به نسلی دیگر انتقال دهند.

rezaruigari.ir: مجله رویگری، مجله سینما و هنر هفتم

mfiroozi.ir: مجله فیروزی، مجله خبری تحلیلی

silverseven.ir: سیلور 7 | مجله فناوری های رایانه ای، علوم کامپیوتری